This is the translation. The original web-page (oryginalna strona): https://vinaylal.wordpress.com/2021/01/30/the-assassins-of-gandhis-memory/
© Vinay Lal
30 stycznia 2021 r
Zabójcy pamięci Gandhiego są dziś wszędzie w Indiach. Czają się w wielu najwyższych urzędach kraju, w budynkach ustawodawczych, na zaułkach i bocznych drogach indyjskich miast, a przede wszystkim w domach klasy średniej, gdzie zgodnie z zasadą wiary pociąga się Gandhiego do odpowiedzialności za podział Indii, potępiać go za rzekome ustępstwa wobec muzułmanów, odrzucać go jako antymodernizatora, wyśmiewać jego bezlitosne i pryncypialne poparcie dla niestosowania przemocy i szydzić z jego zniewieściałej polityki.
Jest to jednak pora roku, kiedy „Ojca Narodu” trzeba wyprowadzić z chłodni i odprawić rytuały czci, choćby po to, by pokazać światu, że prorocy nie są pozbawieni honoru. własny kraj. W kraju nadeszła rocznica jego zamachu 30 stycznia. Tego dnia rok po roku wpływowi politycy prowadzą kraj w przestrzeganiu dwóch minut ciszy w oficjalnie określanym „Dniu Męczennika”. Są pokazy pobożności, wizyty dygnitarzy w Rajghat i niektóre całkowicie zapomniane homilie na temat pokoju (shanti) wychodzą z ust osób określanych jako przywódcy. Następnie rząd szybko wraca do zadania uciszania dysydentów i więzienia obrońców praw człowieka.
W ostatnich latach atak na Gandhiego i, odpowiednio, odrodzenie reputacji jego zabójcy, Nathurama Godse, stały się nowym zdrowym rozsądkiem w Indiach, gdzie być może dwa tysiące lat temu Mahabharata ogłosił „ahimsa paramo dharma” (niestosowanie przemocy jest największym dharma lub obowiązek). Zaledwie dwa tygodnie temu duża rzesza hinduskich nacjonalistów zebrała się w mieście Gwalior, położonym około 200 mil na południe od Delhi w środkowych Indiach, aby uczcić inaugurację Godse Gyan Shala, pamiątkowej biblioteki stworzonej z myślą o ofiarowaniu obywatelom o „wiedzy” tego miasta o człowieku, który jest obecnie wychwalany jako wielki indyjski patriota. Uwielbienie Godse, który został wysłany na szubienicę w 1949 roku, było przez kilka dziesięcioleci ograniczone do skrajnych elementów, które w dużej mierze spotykały się potajemnie w Maharasztriańskim mieście Pune, gdzie urodził się, aby świętować swoje męczeństwo. W 1964 roku Gopal Godse (brat zabójcy) i Wisznu Karkare, obaj zostali skazani na dożywocie za udział w spisku mającym na celu zamordowanie Gandhiego, zostali zwolnieni z więzienia. Hinduscy nacjonaliści zorganizowali przyjęcie, w którym wzięło udział około 200 osób, aby uczcić dwóch mężczyzn, w przypadku których Nathuram Godse został opisany jako „desh bhakt” (patriota). Kiedy zwrócono na to uwagę parlamentowi indyjskiemu, wywołało to poruszenie.
Odrodzenie się hinduskiego nacjonalizmu pod koniec lat 80. XX wieku ośmieliło jednak niektórych do zabrania głosu w jego imieniu, a liczba wielbicieli Godse ogromnie wzrosła od czasu, gdy obecny hinduski rząd nacjonalistyczny doszedł do władzy prawie siedem lat temu. W ostatnich wyborach powszechnych w maju 2019 roku Pragya Thakur, kobieta przetrzymywana w więzieniu przez kilka lat pod zarzutem terroryzmu, która jednak udaje świętą hinduską kobietę, otwarcie oświadczyła, że “Nathuram Godse desh bhakt thhe, hain, or rahenge” (Godse „był, pozostaje i pozostanie miłośnikiem ojczyzny”). Jako kandydat rządzącej partii Bharatiya Janata na mandat poselski w Bhopalu, Thakur z łatwością wygrał swoje miejsce.
Gloryfikacja zabójcy Gandhiego jest ewidentnie paszportem do politycznego sukcesu w Indiach. Niektórzy mogą twierdzić, że zdanie Godse’a jest przesadzone: biblioteka pamięci w Gwalior była otwarta tylko dwa dni, zanim publiczne oburzenie wymusiło jej zamknięcie. Ale równie łatwo można argumentować przeciwnie. Pragya Thakur ma ponad 200 000 obserwujących na swoim koncie na Twitterze, a liczba ta wzrosłaby dziesięciokrotnie z dnia na dzień, ale z uwagi na fakt, że kierownictwo BJP musi koniecznie, biorąc pod uwagę oficjalny pogląd, że Gandhi jest „Ojcem narodu”, wypiera się jej poglądy na Godse jako wielkiego patriotę. Bezspornym faktem jest to, że akolici zabójcy mają dużą i szybko rosnącą obecność w mediach społecznościowych.
Nie można jednak oszacować, jak daleko wahadło wychyliło się w kierunku zabójcy Gandhiego tylko na podstawie prostych pomiarów lub głośnego hałasu wydawanego przez jego wielbicieli. Zdecydowanie najbardziej krytyczną kwestią jest to, że sam język niestosowania przemocy, którego Gandhi był najwyższym przedstawicielem przynajmniej we współczesnej historii, zniknął z leksykonu codziennych Indian. Pokonanie przemocy nie jest już, mówiąc potocznie, częścią rozmowy. Państwo prawie wszędzie jest dostawcą przemocy; ale w Indiach stan zdał sobie sprawę, że może zlecać przemoc dużej części społeczeństwa obywatelskiego. Tak więc, jak wielu zauważyło, trolle w Indiach są szczególnie obelżywe, obsceniczne i niepokojąco brutalne, podobnie jak bandyci, którzy mianowali się strażnikami, niemal dowolnie wymierzają przemoc na ulicach. W krainie ahimsa w powietrzu unosi się przemoc.
Za życia Gandhi osiągnął taką pozycję, że jego bliski współpracownik i pierwszy premier Indii, Jawaharlal Nehru, mógł po prostu powiedzieć obcokrajowcom: “Indie to Gandhi.” Gandhi dał coś, co Indianie mogliby z dumą uważać za swoje osiągnięcie i że świat powinien naśladować. Gandhi musiał mężnie walczyć o wyzwolenie pojęcia niestosowania przemocy z potrójnego jarzma słabości, kobiecości i innej doczesności, do której był przywiązany. Być może nie powinno dziwić, że nacjonalizm hinduski, który oferuje swoim wyznawcom mannę odradzającej się wojowniczej męskości, stał się całkowicie podatny na pogląd, że brak przemocy jest jedynie bronią słabych.
Jednak, jak pokazały ostatnie wydarzenia, zabójcy pamięci Gandhiego wciąż mają trochę pracy do wykonania w kraju, w którym wciąż istnieje widmo Mahatmy. W grudniu 2019 r. Przeważnie kobiety muzułmańskie, wiele z nich w podeszłym wieku, a niektóre bez żadnego wykształcenia, stworzyły niezwykły ruch oporu pokojowego, aby zasygnalizować swój sprzeciw wobec wielu środków państwowych, w tym uchwalenia ustawy znanej jako Ustawa o zmianie obywatelstwa, którą interpretują. obliczone na pozbawienie ich praw i pozbawienie ich mocy. Okolice Delhi, w których rozpoczął się ten opór, Shaheen Bagh, dały początek dziesiątkom Shaheen Bagh w całym kraju. Rząd znalazł w pandemii koronawirusa trzy miesiące później pretekst do zamknięcia ruchu, który ledwo był w stanie kontrolować. Teraz ruch rolników otworzył kolejny i całkowicie absorbujący rozdział w indyjskiej schadzce z ahimsa. Jednym ze sposobów na obejście zabójców pamięci Gandhiego jest, zgodnie z jego własnym myśleniem, ponowne wymyślenie i ponowne wyobrażenie sobie idei niestosowania przemocy w naszych czasach. Nie ma większego zadania niż to w tym momencie historii.
Po raz pierwszy opublikowany przez ABP na stronie abplive.in pod tym samym tytułem w dniu 30 stycznia 2021 r.